Μέθοδοι επίλυσης των προβλημάτων με την εξονική θεωρία
1) Εισαγωγή της φυσικής αρνητικότητας μέσα από τη διεύρυνση
της υπάρχουσας Θεωρίας Συνόλων ή εναλλακτικά μέσα από τη
διεύρυνση του υπάρχοντος Συνόλου των Φυσικών Αριθμών.
Αυτά προκύπτουν με διευρυμένη Λογική που με τη σειρά της
γενικεύει τις γνωστές Πιθανότητες των πρακτικών εφαρμογών.
2) Με την επίλυση του προβλήματος της αρνητικής απόστασης
εισάγεται υποχρεωτικά Νέα Γεωμετρία οι οποία αποτελεί
συγχρόνως εισαγωγή στη Νέα Φυσική.
3) Τελικά τα ΑΤΟΜΑ (ΑΤΜΗΤΑ) είναι ακριβώς τρία (3) το ΑΝΩ το
ΚΑΤΩ και το ΟΥΔΕΤΕΡΟ με βάση εκκίνησης το Ανοικτό Βιβλίo
της Φύσης δηλαδή το Στάνταρτ Μοντέλο της Φύσης.
4) Αναγνωρίζεται με υψηλού νοητικού επιπέδου αφαιρετική διαδικασία,
ότι ένας είναι ο νόμος της Φύσης, και αυτός είναι ο νόμος της
Δράσης και Αντίδρασης και μάλιστα σε τρισδιάστατη μορφή.
Οι άλλοι γνωστοί Νόμοι του Newton αποδεικνύονται ως θεωρήματα
και πλέον δεν είναι αξιώματα στη Νέα Φυσική.
5) Οι κοινές παρατηρήσεις σε μικρό , μεσαίο , μεγάλο είναι τα κοινά
γνωρίσματα στη συμπεριφορά της ύλης. Οτιδήποτε παρατηρούμε σε
οποιαδήποτε κλίμακα ισχύει και σε οποιαδήποτε άλλη κλίμακα κατά
τρόπο ανάλογο των μεγεθών.
6) Η Νέα Φυσική επαναδιατυπώνεται με επτά νέα θεμελιώδη μεγέθη.
Τα παλιά σε πρώτη φάση δεν μας αφορούν και αποτελούν θέμα ακριβών
επαναδιατυπώσεών τους στο μέλλον. Ορίζεται Φυσική Γενική
χωρίς σταθερές η οποία πριν από κάθε εφαρμογή πρέπει να
προσεγγίζεται πάντα με κάποιες σταθερές λόγω της εκκίνησης των
παρατηρήσεων πάνω σε ρεαλιστικές ανθρώπινες μονάδες μέτρησης
δεδομένου ότι η Φύση από μόνη της δεν ενεργεί με μονάδες μέτρησης
αλλά μόνο με το Νόμο Δράσης και Αντίδρασης.
7) Ο Χώρος και ο Χρόνος αλληλοορίζονται , αλλά όχι 3-διαστάσεις ο χώρος
και 1-διάσταση ο χρόνος στο στυλ της Σχετικότητας , αλλά αυτή τη φορά
σε πλήρη Υπερσυμμετρική σχέση , διότι ενυπάρχει και 3-διάστατος
ανταγωνιστικός χώρος. Η παραγωγή του ανταγωνισμού είναι ο 3-διάστατος
χώρος τον οποίο βιώνουμε.
Τελικά ο Χρόνος μετριέται πάντοτε ως συνάρτηση ύψους , δηλαδή
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ.
Μοναδικός είναι μόνο ο χρόνος t του Newton , αλλά ως βοηθητική
ανεξάρτητη μεταβλητή και ΟΧΙ ως ΦΥΣΙΚΟΣ ΧΡΟΝΟΣ.
κ.λ.π.